Poitiers

Wij besluiten om pas in Tours te gaan kijken hoe wij deze dag verder gaan. Das maar goed ook, zo gauw wij in een leuke stad zijn heeft iedereen daar verschillende ideeën over. De één denkt te weten waar het centrum is, de tweede vraagt zich af wat het verschil is tussen Kathedraal en Basiliek en de derde denkt: waar hebben zij het over. Maar het blijft wel gezellig, uiteindelijk gewoon een stempel in de kathedraal gehaald en koffie gedronken. Toen op zoek naar een wandelschoenen centrum, want de huidige schoenen van één van ons voldeden niet. Echt iedereen wilde ons helpen maar niemand wist de weg. Uiteindelijke juiste aanwijzing, Rue de l' Hypodome nummer 41 in een plaatsje net onder Tours en ook nog in onze richting, het zuiden. Wij op weg, veel wegwerkzaamheden, je voelt hem al aankomen, veel omwegen en ja daar is nummer 39 en de weg houdt op. Opmerking: kan nog wel even duren vandaag, begon inhoud te krijgen. Een loslopende Fransman aangeschoten, wist wat wij bedoelde, nog een paar honderd meter die kant op en dan was de zaak daar. Heen gelopen en er werden nieuwe schoenen gekocht, toen naar de overkant naar KFC, wij weten nu waar het voor staat, hete kip en verder niets. Wij vervolgden onze weg uit Tours. Ging eigenlijk boven verwachting goed, zie vorig verslag. Plotseling staan wij midden op een bouwput, aanleg nieuwe TGV, maar geen uitwijkmogelijkheid dichtbij. Ben stoort zich er niet aan, in de verte zien wij nog iets van een brug staan, gewoon erop af. Of ze nu te verbouwereerd waren of dat het ze niet interesseerde, zullen wij nooit weten, maar wij liepen gewoon over het bouwterrein. Ontweken allerlei voertuigen, liepen tegen het talud van de brug op, staken de snelweg over en liepen aan de andere kant het bouwterrein weer af. Ja zo erg dat de man die de weg moest vegen, keurig wachte tot wij weg waren, zodat wij niet in het stof hoefde te lopen. Niet veel verder kwamen wij op de camping van onze bestemming. De volgende dag wisten wij dat het warm zou worden en een hoop kilometers, dus toen de laatste om 07:00 uur zijn tent verliet was de rest hem al aan het afbreken.
Deze dag weinig te melden, ongeveer 28 graden onbewolkt en een mooie voorbereiding op Spanje. In de plaats waar wij vertrekken is een markt, maar wij zijn er voor achten dus de vrouw van de Bucherie zit gewoon in de Tabac en wij maar wachten voor verse vleeswaren, tot wij er Tabac van hadden. Het volgende hoogtepunt was 1,6 kilometer voor de camping, de man twee bier en nog koud ook. Wat duren die 1,6 kilometer daarna nog lang. Boodschappen gehaald bij de Super en weer heerlijk op de camping gegeten. Morgen gaan wij om 7:00 uur lopen. Volgens mij begint het op werk te lijken.
De volgende morgen, heeeel vroeg, we zijn nog niet eens allemaal wakker, zij wij al volop bezig.
En we vertrekken om 06:56 uur naar Les Ormes, een camping municipal. Hier gaan wij Loes en Margareth ontmoeten (de vrouwen van Theo en Ben) die hedenochtend door twee ingehuurde chauffeurs, grapje, vanuit Spaarndam, bij ons op bezoek gaan komen. Wij hebben er goed aan gedaan vroeger te vertrekken, het is om 08:00 uur al drukkend warm. Onze redding is dan een Tabac, waar wij koffie drinken en er worden croissantjes bij geserveerd. Hans ziet dat deur van het gemeentehuis openstaat. Even kijken of wij nog een stempel kunnen versieren. Wij naar binnen, Burgermeesteres, Ben zijn charmes en Hans zijn Frans helpen ons aan de stempel. Hans laat zijn pet bij haar liggen en zegt als wij twintig meter op pad zijn. Goh waar is mijn pet, hij draait zich om naar het gemeentehuis en wie komt daar met zijn pet zwaaiend naar buiten. Jawel, de Burgermeesteres.
Tegen de middag hebben wij contact met onze bezoekende ega's. Geen files, zijn bijna bij Parijs. Dat schiet lekker op. Wij zijn eerder bij de camping en maken ons op voor een tweedaags verblijf. De tentjes een beetje onder de bomen voor de benodigde schaduw. Tegen kwart voor vijf is de visite er. Ook tent opzetten, oh geen haringen, die hebben de pelgrims nog wel, maar niet genoeg. Eerst maar even naar de Carrefour voor boodschappen en haringen. De boodschappen konden wij vinden, voor de haringen, sardines in het Frans, moesten wij ergens anders zijn. Dus maar groote vleesprikkers meegenomen. 'S avond een BBQ voor zeven, heerlijk. In de avond werden de meegegeven cadeautjes uitgepakt en de brieven gelezen. Hella en Mitch, Jan en Vera, bedankt! Ook de chauffeurs, Robin en Marieke, onze dank. De zondag hebben wij de gehele dag zo een beetje de zon proberen te ontlopen. Sommige hebben slaap ingehaald, naar de Doors geluisterd en Het Diner van Koch, aanrader, gelezen. Anderen de huwelijksband nog eens aangehaald met een wandeling. Wij hebben deze dag ook het vervolg van onze reis onder de loep genomen, routes bepaald en uitgerekend of het nog een haalbare kaart zou zijn om voor eind juli, de reis volbracht te hebben. Dat laatste gaat niet lukken, maar eind augustus zullen wij een heel eind op weg zijn. Onze visite gaat nog een dagje mee, nee niet lopen, maar zij gaan naar de volgende camping en wachten ons daar op. Wij zullen om 6:00 uur gaan lopen, vanwege de warmte en de afstand (35+).
Dat wordt dan de negende dag achter elkaar op de camping, misschien gaat iedereen het even leuk vinden.
Even over 6 zijn we op pad. Net licht geworden en nog lekkere temperatuur maar je voelt dat het warm gaat worden. We lopen weer door prachtige natuur, velden vol met soms al bloeiende zonnebloemen, afgewisseld door korenvelden.
In Chartellerault lopen we door de kerk van St. Jacques. Er is echter niemand te zien. Tegenover de kerk treffen we in een gebouwtje een vriendelijke non die ons van de gevraagde stempel voorziet.
Al zijn we om 06:00 uur vetrokken, we zullen niet voor half vijf op bestemming arriveren. Vlak voor St.-Cyr wijst een oud vrouwtje ons aan de overkant van haar huis op een tappunt voor water. Heerlijk op zo'n warme dag. Als toegift nog een verhaal over haar kinderen, wat ze doen en hoe ze zelf ooit een waterbron in haar tuintje had. Ben nog even op de foto met haar.
Op camping wacht Robin ons op met een koud biertje. S'avonds eten we met elkaar in mediterane sfeer. Half 11 gaan de luiken dicht en wordt de wekker gezet. Wij gaan morgen verder naar Poitiers en onze gasten weer naar huis.
Wij vertrekken om 7:00 uur, om de visite de mogelijkheid te geven ons uit te zwaaien. Het is een lange hete dag, met veel ups and downs, de weg die wij liepen bedoel ik. Liters water gedronken. Na een bezoek aan de kathedraal van Poitiers, even het centrum in voor kaarten. Daarna weer op weg, plotseling stopt er een auto naast ons op een parkeerplaats. Een Franse mevrouw, die heel goed Engels sprak, vroeg of wij de pelgrimstocht maakten. Jawel. Kan ik jullie ergens naar toe brengen, waar willen jullie stoppen? Wij hebben haar vriendelijk verteld dat wij naar Compostela op weg zijn en dat wij dat graag per voet willen doen. Zij begreep het, wenste ons vele prachtige dagen en een goede aankomst. Kon zij echt niets doen? Lachend hebben wij haar nogmaals bedankt voor het aanbod, maar wel geweigerd. Zij begreep het en ieder ging zijns weeg.


Ben, Hans en Theo