Navarra

Om zes uur gaat het licht aan en zien wij de eerste wandelaars al vertrekken. Omdat wij niet zo ver gaan vandaag, hebben wij afgesproken uit te slapen tot half acht. Wij wisten niet dat wij vanaf half zeven de enige nog op de zaal zouden zijn. Zijn er toen maar uitgegaan en eerder op pad. In het eerste dorpje na Ronchevalles ontbeten. Het wandelt wel leuk, je herkent lopers, je wordt herkend door lopers en vreemdelingen die je Bon Camino toewensen. Wij gaan vandaag proberen Larasoana te bereiken. Wij lopen op met een Hongaarse uit Budapest, Dorothy. Wanneer wij de Alberge bereiken in de Larasona, blijkt die vol, maar er zijn nog twee pensions, nummer 1 vol, dan naar nummer 2, heeft nog 1 dubbelbed in een kamer. Wij geven deze weg aan Hongarije en gaan opzoek naar iets anders. In een hotel buiten het dorp een twee persoonskamer gevonden en geboekt. Toen geprobeerd om op de kamer van de Hongaarse één persoon op de grond te laten slapen. De eigenaar wilde dit niet, maar ging uiteindelijk bellen voor een éénpersoonskamer en jawel in het hotel waar wij ook al een kamer hadden. Dus de nacht redelijk luxe doorgebracht. In de avond nog wel even op en neer naar het dorp voor avondeten. Het pelgrimsmenu. Het is niet alleen het eten wat dit aantrekkelijk maakt maar de mensen met wie je aan tafel zit. Het waren deze keer Italianen, met af en toe wat vertaal hulp, een heerlijke tafel conferentie. Zij wisten al wie wij waren en waar wij vandaan kwamen. Zij hadden namelijk met een Ier gewandeld en die had hun vertelt over onze pauzes met schoenen en sokken uit. Ier, jawel Roy die de Pyreneeën het eerste uur met ons meeliep. Na de maaltijd snel naar het hotel voor de nodige nachtrust. Het hotel was inclusief ontbijt, dus daar van genoten en toen op weg naar Pamplona. Hier hadden wij een hotelletje in de binnenstad geboekt en zouden wij, als ze een auto konden huren, Anneke en Loes ontmoeten. We stappen de deur uit, lopen het pad af, slaan de hoek om en botsen bijna tegen de Hongaarse aan. Zij vond het gezellig en is met ons meegelopen tot aan Pamplona en daar zijn onze wegen gescheiden. Minder leuk vonden wij het, dat wij met vier man sterk hadden horen zeggen 15 euro, ze moest echter smorgens 50 euro afrekenen. Dus pension Camino in Larasoana kunt u beter niet naar toe gaan. In het hotel koste de éénpersoonskamer 57 euro, met eigen bad, douche en toilet. Wat een afzetter. Vlak voor Pamplona haakte Ben even af. De plaatselijke schoenmaker kon nieuwe hakken onder zijn schoenen zetten. Hij komt later naar het hotel.
Er is vandaag ergens iets mis met onze gezonheid. gegaan. Iets verkeerds gegeten waarschijnlijk.
Heel jammer nu net onze vrouwen op bezoek zijn. Er is de volgende dag geprobeerd om te ontbijten, maar dat viel niet mee. We zwaaien de meisjes uit in hun hippe rode fiatje en besluiten ondanks onze gesteldheid toch te gaan lopen. Het zijn maar 16,5 kilometer geworden. Wel grotendeels bergop met achterons een steeds kleiner wordend Pamplona. Het lijkt ons beter om de middag te proberen te rusten en aan te sterken, dan door te lopen met een rode waas voor de ogen. In Urtega de pelsgrimherberg genomen. Gelet op de reeds afgelegde kilometers kunnen wij ons nog wel een paar dagen pauze permitteren.
Wij zijn nu 60 dagen onderweg, de tijd is omgevlogen. Nog 40 dagen om het in 100 dagen te doen. Met minder dan 850 kilometer te gaan, moet dat ruimschoots lukken.
Vandaag waren er twee weer zo goed als opgeknapt, bij de derde viel het nog niet mee. Toch om 07:00 uur gaan lopen en proberen wat kilometers te maken. Het zijn uiteindelijk 26 kilometers geworden.
Er lijkt een verschil te zijn tussen het weekend en doordeweeks dagen. Dit weekend kwamen wij hordes mensen tegen op de Camino, nu sporadisch één. Zou er zo iets zijn als weekend camino lopers?
Vanmorgen kort contact gehad met een jonge vrouw uit Azië, we zagen elkaar al dagen, maar het kwam er niet van. Toen wij vertrokken was zij nog bezig met haar tas. Bij onze tweede stop komt ze voorbijlopen, met de mededeling, hallo lange tijd niet gezien, maar dan in het Engels. Zij loopt alleen niet hard maar wel gestadig door. Of te wel zo als er werd opgemerkt, "de slak en de haas vieren gelijk Pasen". Vandaag ook bericht gehad van Anneke en Loes, zij hadden de eerste dag volbracht, veel contacten onderweg, heel leuk.
Het blijft erg warm. Het koren is al van de velden en we lopen nu door wijngaarden en olijfbomen. In kleine plaatjes krijg je voor een habbekrats koffie of een frisje. Veel watertap punten sinds we in Spanje zijn, maar water is niet altijd drinkbaar. Wel lekker om het hoofd even onderste dompelen.
Sinds ons buikloop dag maar even overgeschakeld op flessen water. Vanmiddag zien we op ons pad een stofwolk tegemoet komen en voor we het weten maken we deel uit van een schaapskudde inclusief herder. We respecteren elkaar en na het passeren gaat ieder zijn eigen weg.
Over 2 dagen zitten we in Logrono en dan op naar Burgos!

Ben, Hans en Theo